معنی پیاز او - جستجوی لغت در جدول جو

پیاز او

در علم زیست شناسی قسمتی از مو در پوست سر که مو را تغذیه می کند و باعث رشد آن می شود

پیاز دشتی، گیاه علفی پایا با پیاز بزرگ و گل های کوچک و خوشه ای به رنگ سفید یا سفید مایل به خاکستری و برگ های دراز و نوک تیز که پیاز آن کاربرد دارویی دارد، عنصل، اشقیل، اسقیل

فرهنگ فارسی عمید

پیاز داغ

پیاز خردکرده که در روغن تف داده باشند

فرهنگ فارسی عمید

پیازو

(زَ)

مرکب از پیاز= بصل و او = آب. طعامی که آن را اشکنه گویند. اشکنه. په پیاز. طعامی مرکب از آب و پیاز داغ و پیه یا روغن. رجوع به پیازاو شود

لغت نامه دهخدا

پیازبا

بصلیه، رجوع به بصلیه شود

لغت نامه دهخدا

پیاز سگ

(زِ سَ)

گل حسرت

لغت نامه دهخدا

پیاز مار

(زِ)

گیاهی است ؟

لغت نامه دهخدا

پیاز موش

(زِ)

گیاهی است دوائی. عنصل. (منتهی الارب). پیاز دشتی. پیاز صحرائی. اسقیل. (برهان). قردمانا. (برهان). بیخی که بتازیش عنصل گویند و بعضی گویند نام داروئی است که بعربی اسقیل نامند. بصل الفار. اسقیل، و این نام از بهر آن گویند که موش را بکشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). سفادیکوس

لغت نامه دهخدا

پیاز موی

(زِ)

بن موی در پوست تن که موی بر آن استوار است. کونۀ موی در پوست تن. بیخ مو. اصل الشعر. پیازک

لغت نامه دهخدا

پیازچال

موضعی بدامن کوه توچال از سلسلۀ البرز در شمال شهر تهران

لغت نامه دهخدا

پیازداغ

پیاز خرد بریدۀ در روغن سرخ کرده، پیاز بقطعات کوچک و خرد بریده و بر روغن سرخ کرده، پیاز روغن

لغت نامه دهخدا

پیازاو